Sinds 1996 kennen we in Nederland de Wet Educatie en Beroepsonderwijs (WEB). En zo lang ook al bestaat de drievoudige kwalificatie. Deelnemers aan het MBO moeten zich kwalificeren voor: uitoefening van een beroep, deelname aan de maatschappij, en doorstroom naar een hoger onderwijsniveau. Werkgevers herkennen zich niet altijd in dat verhaal. Kennis en kunde moeten van de grond worden opgebouwd. Het MBO zou een onvoldoende leerschool zijn voor de praktijk. Door gebrek aan geschikt personeel worden ontwikkelingen nogal eens tegengehouden. Ook in de Achterhoek. En dan het imago van het MBO. Ondanks alle inspanningen voor imagoverbetering legt het MBO het qua aanzien af tegen HBO en WO. Koning Willem-Alexander trachtte bij te dragen aan een herwaardering van het MBO bij de opening van het MBO-jaar: “Iedere mbo'er mag trots zijn. Nederland staat om vakmannen en -vrouwen te springen. Dat moet mbo-studenten toch een goed gevoel geven.” Het baart de koning zorgen dat er niet altijd genoeg stageplekken zijn, bijvoorbeeld in de verpleging. Meer samenwerking tussen MBO-scholen en bedrijven in de regio moeten voor betere kansen zorgen. Waar liggen de pijnpunten? Maakt het MBO haar doelstellingen waar? Moeten we weer terug naar een meester-gezel-systeem? Anticipeert het MBO genoeg op de vraag vanuit de arbeidsmarkt?
Type uw postcode en druk op de knop om een persoonlijke routeplanning in een nieuw venster te openen.
Toevoegen aan agenda