Op zoek naar een te schilderen landschap gaat het om het verhaal, het gevoel dat ter plekke ontstaat, wat die plek tot de plek maakt die geschilderd moet worden. Dat kan een spontaan gevoel zijn, of het is een bestaand verhaal, zoals bij de Wodanseiken bij Wolfheze. En dan, al schilderend gaat de fantasie al gauw met de schilder op de loop. Er openbaren zich verborgen geheimen die de ondertoon vormen voor het werk. Het ligt er niet dik bovenop. Het vraagt van de beschouwer hetzelfde onbevangen zich openstellen en de interactie met het onderbewustzijn als van de schilder tijdens zijn werk, om zo door te dringen in die tweede laag. Maar dat kan voor iedereen verschillend zijn. Een buiten (en plein air) geschilderd werk is ook een tijdsdocument. In de tijd, dat er geschilderd wordt, gebeurt er van alles. Het licht verandert. Er komen mensen, auto’s of schepen voorbij en de schilder, dat alles overziend, maakt daaruit een keuze. Ondertussen, door het intense kijken kruipt de diepere laag van het verhaal steeds duidelijker tevoorschijn.
Herinneringen aan Monet op Kemnade ©Jan Baggen Type uw postcode en druk op de knop om een persoonlijke routeplanning in een nieuw venster te openen.
Toevoegen aan agenda