De relatie tussen kunstenaars en boeken is even oud als veelzijdig. Wie ooit een handboek algemene kunstgeschiedenis heeft opengeslagen is zeker de indrukwekkende ‘verluchte handschriften’ uit de vroege middeleeuwen tegengekomen. Boeken zoals de ‘Lindisfarne Gospels’ en het ‘Book of Kells’ zijn prachtige voorbeelden van de synthese tussen tekst en beeld; schrijver en illustrator werken samen om tot een indrukwekkend geheel te komen. Het roept de vraag op of we in dit geval al mogen spreken van ‘kunstenaarsboeken’, op zich een lastige term die tegenwoordig, te pas en te onpas, als een soort kwaliteitsmerk op allerlei boekvormige uitingen wordt geplakt. In deze lezing wordt zowel naar de vroege als meer recente voorbeelden van deze bijzondere kunstvorm gekeken. Dat wil zeggen dat niet alleen het boek als ‘drager’ van tekst en afbeeldingen wordt beschouwd maar ook als een zelfstandig object. Daarmee komen een aantal grote namen uit de kunstgeschiedenis aan bod. Alleen al uit de vorige eeuw vinden we Matisse, Picasso, Chagall en Miró terug in de rij van kunstenaars die met hun ‘Livres d’artiste’ de revue passeren. Tegelijkertijd doet zich de bijzondere gelegenheid voor dat in de maanden augustus en september in de Grote of St.-Gudulakerk in Lochem een tentoonstelling te zien is waarbij een belangrijke rol is weggelegd voor het ‘livre d’artiste’.
Toevoegen aan agenda